Głosowanie odbędzie się 28 tego miesiąca, ale wygląda na to, że Stocznia Gdańska nie zostanie wpisana na listę UNESCO, ponieważ Polska nie dostarczyła „żelaznego dowodu”, że to właśnie tam rozpoczął się upadek sowieckiego imperium.
Tak motywowała Międzynarodowa Rada ds. Zabytków i Miejsc (ICOMOS) – organizacja doradcza UNESCO – swoje postanowienie aby nie rekomendować stoczni do wpisania na listę UNESCO.
ICOMOS wyraził opinię podważającą historyczne znaczenie Stoczni Gdańskiej oraz strajku w 1980 r. i powstania Solidarności. Przedstawiciele ICOMOSu stwierdzili, że wejście kolebki Solidarności na listę może wywołać kontrowersje w krajach, w których nadal panuje komunizm. (A tego nie możemy mieć. Co powiedziałby reżim na Kubie? Gdyby to zrobił, chiński rząd prawdopodobnie przestałby finansować UNESCO.) Ich zdaniem pojawienie się Solidarności nie było najważniejszym impulsem do zmian w Europie. Większe znaczenie przywiązuje się do upadku muru berlińskiego.
Tak się dzieje, gdy system edukacji jest zdominowany przez socjalistów i postępowców. Powoli przepisują historię. (Przy okazji, czy wiesz, że według najnowszych filmów to Chiny pokonały Japonię podczas II wojny światowej?)
Oto nasz krótki historyczny przewodnik po 30 i 40 latków (za Niezalezna.pl):
Po II wojnie światowej Stocznia Gdańska była największym stoczniowcem w Polsce i całym bloku wschodnim - zatrudniała tysiące pracowników. Jednocześnie był to rodzaj okna na świat dla ludzi w komunistycznej Europie. W 1980 r. odbyły się pokojowe strajki okupacyjne i związane z nimi negocjacje między protestującymi a władzami państwa komunistycznego. Wydarzenia te doprowadziły do powstania największego w historii, zorganizowanego w formie związku zawodowego Solidarność, pokojowego ruchu społecznego i odzyskania przez Polskę suwerenności w 1989 roku. Wywołały falę demokratycznych przemian w innych krajach regionu, które przyczyniły się do upadku żelaznej kurtyny i zjednoczenia Europy.
